دکتر غلامرضا اسلامی عضو اندیشکده فرهنگ و عضو هیات علمی دانشگاه تهران اولین سخنران این نشست بحثی را تحت عنوان پیشرفت و سبک زندگی ارائه کردند.
دکتر اسلامی در سخنان خود اظهار داشت: تلاش خواهد شد تا با عبور از روش‌های توصیفی و تشریحی پژوهش، با استفاده از روش مشابه‌سازی از طریق تبیین ساختاری موضوع مورد بحث، با تشکیل مدل مفهومی استخراج شده به معیارهای قضاوت و ارزشیابی برای مقایسه سبک زندگی امروز خود، با مدل مطلوب آن و حتی با مدل‌های سبک زندگی دیگران در جهان نزدیک شویم. از این رو حوزه «کار» و تلاش برای تغییر و یا پاسخ به تغییرات و رسیدن به رشد و پیشرفت تمدنی در تعامل جدی با توسعه و تعالی فرهنگی در حوزه «زندگی» روزمره قرار می‌گیرد که محصول و نمود آن در سبک زندگی متجلی می‌شود. با توجه به اصول پنهان در ساختار این کنش واکنش رفتاری، می‌توان به تفاوت فرهنگ زندگی و فرهنگ کار دست یافت که در آن «گاهی کار می‌کنیم تا زندگی کنیم و گاهی زندگی می‌کنیم تا کار کنیم». تغییر در این اهداف غائی به تغییر در سبک زندگی خواهد انجامید. با فرض اینکه مردها شکارچیانی هستند که به دنبال شکار یا «محصول» نهائی (project) میباشند و زنها کشاورزانی هستند که نگران «فرآیند» کاشت، داشت و برداشت (process) میباشند می‌توان تصور کرد که حوزه کار محصول-محور است و علوم مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در این حوزه برای استاندارسازی و سرعت بخشیدن نتیجه نهائی تا رسیدن به آسایش کامل است و در حوزه زندگی فرآیند تحقق کیفیت در امور کمی نیازمند حکمت لازم برای رسیدن به آرامش مطلوب می‌باشد.
دکتر اسلامی با اشاره به پیگیری روشنفکران به جدایی علم از دین وهنر، اظهار کرد: بعد از نوزائی فرهنگی (رنسانس) در اروپا و جدائی علم از دین و هنر از جانب روشنفکران با جدیت پیگیری شد. مکتب مدرنیته در ابتدا و به دنبال آن مدرنیسم در قرن گذشته با تقویت تولید انبوه صنعتی به حاکمیت حوزه کار کمک شایانی نمودند. در دنیای صنعت هم به تدریج ماشین‌ها جایگزین انسان شدند و در دنیای الکترونیک ربات‌ها و هوش مصنوعی بر قدرت ادراکه او توفیق پیدا کردند.
گفتنی است در این نشست پس از ارائه هر سخنرانی، حاضران در جلسه به اظهار نظر و نقد سخنان پرداخته و سخنران جلسه به سوالات و نظرات پاسخ مقتضی ارایه داد.
